دروغ ..............دروغ میـگفت ..بارها از او پرسیده بودم که دوستم داری ؟؟میگفت : آری ؟؟ولی،ولی از چشمانش آشکار بود که دروغ میگوید ...نگاهش از ترجمه عشق عاجز بودتا اینکه روزگارروزگار پیش عشق دروغمان سنگی انداختو ما را بی هم از هم کرد..برای همیشه ...تا ابد ...در دلم شراره آتشی بود که درونم را می سوزاند .از جداییمان چند ماهی گذشت ...تا روزی که ،،،او را با دیگری دیدم ....گمانم دل به او داده بود...و در آن دور دستبه دل ساده من می خندید ...دوباره دیدمـش !دلم کـمی برایـش سوخت !انگار دلش را کسی شکسته بود..خیلی تنها شده بود ..نه ...تنها نبود ..او خدایی داشت...خط های روی صورتش گذر عمر را نشان می داد ..این همون آدمی نبود که می شناختم .از فراق یارش درد می کشید ....گمانم معشوقش گرفتار چشمان دیگریشده بود ...اما کسی جز من ، سواد خواندن نگاهش را نداشت ..کاش می توانستم کمکش کنم ...ولی باید او را تنها می گذاشتم تا با درد های خود آرام بگیرد ....برای همین ،بی گـمان آیـنـه را شکستم

تاریخ: پنج شنبه 31 / 5 / 1392برچسب:کتیج شعرعاشقانه,

زمزمه ی دلآن گاهکه دلتنگی می رسد از راهنمی دانم : از کیست تقصیراز آن که می نامندش تقدیریا پذیرا شدن اندیشهبه ناچار های بود و هستآنزمان که می شکند فریاددل ست که می رسد به دادمی آید با قلم هفت رنگ در دستسرخ ، زرد ، کبودسایه نبود و سبز بودبه زندگی رنگ می زندمی دمد در نای عشقتا نمیرد شادیشاد آهنگ می زندنقش تو می بیند در حریر ابر خیالمی پرد و مرا می بردتا پرواز هزار سپید گشوده بالبه دادم می رسد هر از گاهکه نخواند کسی اندوهم از نگاهآن زمان که بر ساز لحظه هازخمه ی پریشانی می زند دستمزمزمه می کند دل : اندوه چرا !هنوز او هست و من هستم

تاریخ: پنج شنبه 31 / 5 / 1392برچسب:کتیج شعرعاشقانه,

سختی ها...........در تاکسی خودت را به خواب زدی تاسر هر پیچ وزنت را بیندازی روی منوقتی زنی موقع زایمان فریاد کشیدحتی در فیلم تو بلندگفتی:"زهرمار!"در خیابان دعوایت شد و تمامناسزاهایت، فحش خواهرو مادر بوددر پارک، به خاطر بودن تونتوانستم پاهایم را دراز کنمنتوانستم به استادیوم بیایم، چونتو شعارهای آب نکشیده می دادیمن باید پوشیده باشم تا تو دینت راحفظ کنیمرا ارشاد می کنند تا تو ارشاد شویتو ازدواج نكردی و به من گفتی زنگرفتن حماقت استمن ازدواج نكردم و به من گفتی ترشیدهعاشق که شدی مرا به زنجیرانحصارطلبی کشیدیعاشق که شدم گفتی مادرت باید مرابپسنددمن باید لباس هایت را بشویم و اتوبزنم تا به تو بگویند خوش تیپمن باید غذا بپزم و به بچه ها برسمتا به تو بگویند آقای دکتروقتی گفتم پوشک بچه راعوض کن، گفتی بچه مال مادر استوقتی خواستی طلاقم بدهی، گفتی بچهمال پدر استدر تمام زندگیم جای یک جمله خالی بود:خسته نباشی مرد

تاریخ: پنج شنبه 31 / 5 / 1392برچسب:کتیج شعرعاشقانه,

ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻣﺮﮒ ﺩﺍﺭﻡ.............ﺧﺪﺍﮐﻨﻪﻫﺮﮐﯽﮐﻪﺗﻮﯼﻋﺎﺷﻘﯽﺩﺭﺩﻣﯽﮐﺸﻪﯾﻪﻫﻤﺪﻡﭘﯿﺪﺍﮐﻨﻪ.ﺧﺪﺍﮐﻨﻪﺍﻭﻥﻫﻤﺪﻡﺧﻮﺩﺵﺩﺭﺩﮐﺸﯿﺪﻩﺑﺎﺷﻪ.ﭼﻮﻥﻣﯽﺩﻭﻧﻪﺑﺮﺍﯼﻓﻬﻤﯿﺪﻥﺩﺭﺩﺍﻭﻥ...ﯾﮑﯽﻧﯿﺎﯾﺪﺳﺮﺍﻍﺩﻟﺶﺭﻓﺖ.ﻫﻤﯿﻦﮐﻪﺗﻮﯼﭼﺸﻤﺎﯼﮔﺮﯾﻮﻧﺶﻧﮕﺎﻩﮐﻨﯽﺧﻮﺩﺕﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ.ﺍﻭﻥﻫﻤﺪﻡﻗﻄﺮﻩ ﻗﻄﺮﻩﻫﺎﯼﺍﺷﮏ ﺭﻭﻧﮕﺎﻩﻣﯽﮐﻨﻪ,ﻣﯽﺧﻮﻧﻪﻭﻣﯽﺑﻮﺳﻪﻭﺍﻓﺴﻮﺱﻣﯽﺧﻮﺭﻩﮐﻪﺩﯾﮕﻪﮐﺎﺭﯼﺍﺯﺍﻭﻥ ﺑﺮ ﻧﻤﯿﺎﺩ.ﺍﺻﻼﺧﺪﺍﮐﻨﻪﯾﻪﺭﻭﺯﯼﺑﯿﺎﺩﮐﻪﺍﻭﻧﯿﮑﻪﺩﺭﺩﻋﺸﻖﺭﻭﺩﭼﺎﺭ ﻣﯽﺷﻪﺗﻮﯼ ﻏﺮﺑﺖﺩﻟﺶﺑﻤﯿﺮﻩﻭﻫﯿﭽﮑﺲﺑﺮﺍﯼﺩﻓﻨﺶﻧﺮﻩ.ﺍﯾﻦ ﺭﺳﻢ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺗﻠﺦ ﻣﺎﺳﺖ.ﻭﻗﺘﯽﺯﻧﺪﻩﺍﯼﯾﻪﻧﻔﺮﻫﻢﺳﺮﺍﻏﺖﺭﻭﻧﻤﯽﮔﯿﺮﻩﻭﻗﺘﯽﻣﯽﻣﯿﺮﯼﺑﺮﺍﯼﻫﻤﻪﻋﺰﯾﺰﻣﯿﺸﯽ.ﺯﻧﺪﻩﺑﺎﺩﻏﻢﻭﺗﻨﻬﺎﯾﯽﮐﻪﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﯽ ﺭﯾﺎ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ.ﺭﻭﺯﻣﺮﮔﻢﻫﺮﮐﻪﺷﯿﻮﻥﮐﻨﺪﺍﺯﺩﻭﺭﻭﺑﺮﻡﺩﻭﺭﮐﻨﯿﺪ.ﻫﻤﻪﺭﺍﻣﺴﺖ ﻭﺧﺮﺍﺏ ﺍﺯﻣﯽﺍﻧﮕﻮﺭﮐﻨﯿﺪ.ﻣﺰﺩﻏﺴﺎﻝﻣﺮﺍﺳﯿﺮﺷﺮﺍﺑﺶﺑﺪﻫﯿﺪ.ﻣﺴﺖﻣﺴﺖ ﺍﺯﻫﻤﻪ ﺟﺎﺣﺎﻝﺧﺮﺍﺑﺶﺑﺪﻫﯿﺪ.ﺑﺮﻣﺰﺍﺭﻡﻧﮕﺬﺍﺭﯾﺪﺑﯿﺎﯾﺪﻭﺍﻋﻆ.ﭘﯿﺮﻣﯿﺨﺎﻧﻪﺑﺨﻮﺍﻧﺪﻏﺰﻟﯽﺍﺯﺣﺎﻓﻆ.ﺟﺎﯼﺗﻠﻘﯿﻦﺑﻪﺑﺎﻻﯼﺳﺮﻡﺩﻑﺑﺰﻧﯿﺪ.ﺷﺎﻫﺪﯼﺭﻗﺺﮐﻨﺪﺟﻤﻠﻪﺷﻤﺎﮐﻒﺑﺰﻧﯿﺪ.ﺭﻭﺯﻣﺮﮔﻢﻭﺳﻂﺳﯿﻨﻪﻣﻦﭼﺎﮎﺯﻧﯿﺪ.ﺍﻧﺪﺭﻭﻥﺩﻝﻣﻦﯾﻪﻗﻠﻤﻪﺗﺎﮎﺯﻧﯿﺪ.ﺭﻭﯼﻗﺒﺮﻡﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪﻭﻓﺎﺩﺍﺭﺑﺮﻓﺖ.ﺁﻥ ﺟﮕﺮ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﺭ ﺑﺮﻓﺖ.

تاریخ: جمعه 30 / 5 / 1392برچسب:کتیج شعرعاشقانه,

من را ببین!نگاهم را بخوان...می دانم!به دلم افتاده...من را ، از هر طرفکه بخوانی ام!نامم بن بستیس، بر دیواری بلندمن ، سالهاستدل بسته ام به طنابی،که هروز لباس عشق، نم چشمانشخیس میکند!و بر حیات خانه ی ، حیاط زندگی اش پهنمی کند!به فال نیک گیرم...برایـم،به دروغپایت را میکشیوسط ، تمام بازی های کودکانه...معـرکه میگیریو چه کودکـانه، هرباربیشتــر بـاور میکنـم ،لباسهای خیست را،من ته کوچه!در انتظارت نشسته ام!

تاریخ: جمعه 30 / 5 / 1392برچسب:کتیج شعرعاشقانه,